- page 48

46 MAY 2017 FOOD FOCUSTHAILAND
SPECIAL FOCUS
โคเนื้ อที่เลี้ยงในประเทศไทยแต่เดิมเป็นพันธุ์ พื้นเมื อง ซึ่งขนาดค่ อนข้างเล็ก
ขนสั้นเกรียนมีหลายสี มีน�้ำหนั กน้อยประมาณ200-350กิโลกรัมสามารถหากินและ
เติบโตจากการหาหญ้ากินตามธรรมชาติโตช้าแต่ มีความต้านทานโรคเมืองร้อนได้ ดี
มี สัดส่ วนการเลี้ยงประมาณร้อยละ 67.5 ระยะต่ อมามีการน� ำโคพั นธุ์ ดีจาก
ต่างประเทศเข้ามาผสมกับโคพันธุ์พื้ นเมือง เพื่อให้ได้โคลู กผสมที่มีขนาดใหญ่ขึ้น แต่ ยัง
คงมีความต้านทานโรคเมืองร้อนซึ่งพันธุ์ที่ นิยมและเหมาะสมที่สุดทั้งด้านใช้แรงงาน
และให้เนื้อ คือ พันธุ์บราห์มัน ปั จจุบั นนิยมเลี้ยงพันธุ์ออสเตรเลี ยบราห์มัน และ
อเมริกันบราห์มัน ซึ่งเป็ นพันธุ์ ที่ทางรัฐให้การส่งเสริม มี สัดส่วนร้อยละ 29 นอกจากนี้
ยังมี การน� ำพันธุ์โคอื่นๆ เข้ ามาผสมกับโคพื้นเมืองเพิ่ มขึ้น ซึ่งมีคุณสมบัติให้ เนื้อ
โดยตรงและสามารถเติบโตได้ ในสภาพแวดล้อมของไทยได้ดี คือ พันธุ์ชาร์โรเล่ส์
ลิมูซี น และเฮียฟอร์ ด มีสัดส่วนร้อยละ 3.5 ผลผลิตโคเนื้ อในประเทศมีจ�ำนวนเพิ่มขึ ้น
ทุกปี โดยมี อัตราการขยายตั วเฉลี่ยช่วงปี 2547– 2551ประมาณร้อยละ4.2ซึ่ง
ยังไม่ เพียงพอต่อความต้ องการของตลาดภายในประเทศโดยยังผลิตได้น้อยกว่ า
ความต้องการเล็กน้ อย แต่ในช่วงที่ผ่านมาเนื ้อโคคุณภาพสู งยังคงต้องพึ่ งพา
การน�ำเข้าโคจากต่างประเทศทุกปี
ปัจจุบั นได้มี หน่วยงานสนั บสนุนให้ เกิดการผลิตเนื้อโคที่มี คุ ณภาพสูง
ในประเทศเพื่อทดแทนการน�ำเข้า หน่วยงานหลักๆ มีอยู่ 2 ราย ที่ท� ำการตลาด
ให้กับเกษตรกรด้วยคือสหกรณ์การเลี้ยงปศุ สัตว์ กรป.กลาง โพนยางค�ำจ�ำกัด
และสหกรณ์โคเนื้อมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตก�ำแพงแสนจ� ำกัดซึ่ง
มีร้านขายปลีกเนื้อโคคุณภาพดีที่กรุงเทพฯโดยมี ยี่ห้อชื่อเนื้อไทย -ฝรั่งเศส (Thai-
Frenchmeat)และKUBeefตามล�ำดั บท�ำให้ปริมาณการเลี้ยงโคเนื้อคุณภาพ
สูงมีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะกลุ่มโคเนื้อลูกผสมสายพันธุ์ชาร์ โรเล่ส์ก�ำลัง
ปั้น โคเนื้อไทย”
เป็นสินค้าอุตสาหกรรมพรีเมียมรุกตลาดเพื่อนบ้ าน
นิตยสาร ฟู้ด โฟกัส ไทยแลนด์
FoodFocusThailandMagazine
editor@foodfocusthailand.com
อุตสาหกรรมโคเนื้อของไทย แม้ว่าจะเป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าไม่สูงนักเมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมอื่นๆ แต่ถือได้ว่ามีความส�ำคัญเช่นเดียวกัน และรั ฐบาล
หลายยุคหลายสมัยที่ผ่านมาก็ได้ให้การสนั บสนุนมาโดยตลอด เดิมการเลี้ยงโคของไทยเป็นการเลี้ยงเพื่อใช้งานในการท� ำการเกษตรเป็นหลัก เมื่อใช้งาน
จนหมดอายุ จึงปลดจ� ำหน่ายเป็นโคเนื้อ ต่ อมาเมื่อมีการน� ำเครื่องจักรกลทางการเกษตร เช่น เครื่องไถดิน พรวนดิน หรือนวด ซึ่งง่ายต่อการดูแลและ
ใช้งานได้ตลอดเวลามาใช้มากขึ้นท�ำให้การใช้โคเพื่อท�ำงานการเกษตรลดน้อยลงเป็นล�ำดับปัจจุบันรูปแบบการเลี้ยงโคได้เปลี่ยนมาเป็นการเลี้ยงเพื่อจ�ำหน่าย
เป็นโคเนื้ อทั้งนี้เพราะความต้องการบริโภคเนื้อสัตว์เพิ่มสูงขึ้นทั้ งจากความต้องการของประชากรในประเทศเองและของนักท่องเที่ยวต่างประเทศลักษณะ
การเลี้ยงจะเป็นการเลี้ยงครั้งละหลายๆ ตั ว และมีรูปแบบเป็นฟาร์มมากขึ้น ในขณะเดี ยวกันรัฐบาลได้มีนโยบายส่งเสริ มการเลี้ยงโคเนื้อ และเป็ นโครงการ
หนึ่งในแผนปรับโครงสร้างและระบบการผลิตการเกษตร โดยหวั งจะให้การเลี้ยงโคเนื้อเป็นอาชีพที่ท�ำรายได้ให้ กับเกษตรกรอย่างสม�่ำเสมอ และเพื่อทดแทน
การลดพื้นที่ปลูกข้าวนาปรังข้าวนาปี ในพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมอาจกล่ าวได้ว่าจากปริมาณความต้องการบริ โภคเนื้อสั ตว์ที่เพิ่มขึ้นรวมถึงการส่งเสริมจากรัฐ
ท�ำให้ในปัจจุบันเกษตรกรหันมาเลี้ยงโคเนื้อเพื่ อการค้ากันมากขึ้น
“