โอกาส ของ ผู้ประกอบการไทย ใน ยุค 4.0

Full article TH-EN

อะไรๆ ก็ 4.0
ภาครัฐ สร้าง ปรากฏการณ์ เรื่อง 4.0 กับ ของวงการ อุตสาหกรรมไทย จากการ ผลักดัน นโยบาย ประเทศไทย 4.0 และ กำหนด 10 อุตสาหกรรมเป้าหมาย ซึ่งเป็นกลไกขับเคลื่อนเศรษฐกิจเพื่ออนาคต (New Engine of Growth) ประกอบด้วย 5 อุตสาหกรรมเดิมที่มีศักยภาพ (First S-curve) 
และ 5 อุตสาหกรรมอนาคต (New S-curve)

คำถามมากมายเกี่ยวกับ 4.0
นักอุตสาหกรรม ในองค์กร ขนาดใหญ่ ในประเทศไทย คงไม่ต้องไปห่วงเขาเหล่านั้นมากนัก เพราะท่านเหล่านั้น มีความรู้ความเข้าใจ รวมถึงเฝ้าติดตาม เรื่อง Industrial 4.0 มาเป็นอย่างดี แต่หากกล่าวถึง เรื่อง 4.0 กับ องค์กรขนาดเล็กและขนาดกลาง จะเริ่มสับสนและจะตามด้วยคำถามต่าง ๆ ยกตัวอย่าง เช่น “ประเทศไทย 4.0 กับ Industrial 4.0 ใช่เรื่องเดียวกันไหม” “วันนี้ เรา อยู่ ตรงไหน ของ Industrial 4.0 ” “ต้องมุ่งสู่ 4.0 ด้วยเหรอ เอา 3.5 พอไหวไหม”

ประเทศไทย 4.0 กับ Industrial 4.0
ประเทศไทย 4.0 เป็นนโยบาย ที่รัฐกำหนดทิศทางการดำเนินการของประเทศ ที่จะทำให้สินค้า/บริการ จากอุตสาหกรรมของเรา มีความแตกต่างด้วย นวัตกรรม ส่งเสริมความสามารถในการแข่งขัน กับ สินค้า/บริการจากประเทศอื่นได้ดีขึ้น ส่วน Industrial 4.0 เป็นหนึ่งใน เครื่องมือหรือพาหนะ ที่จะไปให้ถึงฝัน ประเทศไทยจะหลุดพ้นจากกับดักประเทศที่มีรายได้ปานกลาง ในปี พ.ศ. 2579 หรือ อีก 20 ปีข้างหน้า

ความสามารถในการแข่งขัน
วันนี้ ขีดความสามารถในการแข่งขัน ของประเทศไทย อยู่ตรงไหน? ลองมาดูรายงาน “The Global Competitiveness Report 2016-2017” จัดทำโดย World Economic Forum นำเอา 138 ประเทศทั่วโลก มาให้คะแนนเปรียบเทียบ พบว่า ประเทศไทย มีคะแนนรวม อยู่ที่อันดับ 34 ของโลก ตกลงจากอันดับ 32 เมื่อครั้งที่แล้ว หากพิจารณา ลำดับที่ 1-3 ในเอเชีย ได้แก่ สิงค์โปร์ ญี่ปุ่น ฮ่องกง มีคะแนนรวม อยู่ในลำดับ ที่ 2,8 และ9 ตามลำดับ ส่วน ไต้หวัน และ เกาหลีใต้ อยู่ในลำดับที่ 14 และ 26

Everything 4.0
The government creates the 4.0 phenomenon for the Thai industry by moving the country’s forward Thailand’s 4.0 policy with targeted to 10 industrial clusters. This is a new engine of growth for the Kingdom. The 10 targeted industrial clusters are consisting of the first five S-curve industries and five New S-Curve industries.

Many Questions About 4.0
Industrialists in large organizations in Thailand may not have to worry about this as they have already understood and closely monitored about Industrial 4.0. Yet, if we talked about 4.0 to small and medium enterprises, they may confuse and have many questions. For example, “Is the Thailand 4.0 and Industrial 4.0 the same thing?” “Where are we today in the Industrial 4.0?” “Should we move toward 4.0? Is 3.5 is enough?”

Thailand 4.0 and Industrial 4.0
Thailand 4.0 is a policy that the government set a direction for the country. Under the policy, it will create differentiation for our products and services with innovation, while the policy has also helped increase the competitiveness for Thai products and services. The industrial 4.0 is one tools or driving engines that will lead Thailand to the goal and move away from the middle-income trap within the next 20 years or in 2036.

Competitiveness Efficiency
Where is Thailand’s present competitive edge? Take a look at the report “The Global Competitiveness Report 2016-2017” reported by the World Economic Forum, bringing altogether 138 countries around the world for rating and compering. The report showed Thailand ranked the 34th in the world, falling from the 32nd place last year. In the ranking of the first to the third ranking in Asia, Singapore, Japan, and Hong Kong are ranked on the second, the eighth, and the ninth, respectively, while Taiwan and South Korea were ranked in the 14th and the 26th.

โดย: อัญชลี อุษณาสุวรรณกุล
Aunchalee Aussanasuwannakul, Ph.D., CFS*
National Science Technology and Innovation Policy Office
Ministry of Science and Technology, THAILAND
aunchalee.a@ku.ac.th

Full article TH-EN

อุตสาหกรรม 4.0 หรือการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่ 4 เป็นกระแสการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเศรษฐกิจที่นำเทคโนโลยีสารสนเทศที่ทันสมัยมาประยุกต์ใช้กับเครื่องจักรหรือระบบการผลิตให้เป็นกระบวนการอัตโนมัติและช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของการผลิตในอุตสาหกรรม ระบบการผลิตแบบใหม่นี้มีจุดเด่นคือ สามารถปรับแต่งสินค้าหรือบริการให้ตรงกับความต้องการของลูกค้ารายบุคคล ตัวอย่างของเทคโนโลยีในยุคอุตสาหกรรม 4.0 ได้แก่ ปัญญาประดิษฐ์ หุ่นยนต์ สภาพแวดล้อมซึ่งสรรพสิ่งเชื่อมต่อกันด้วยระบบอินเทอร์เน็ต เทคโนโลยีการพิมพ์สามมิติ เทคโนโลยีนาโน เทคโนโลยีชีวภาพ และวัสดุศาสตร์ เป็นต้น

ผู้รับประโยชน์สูงสุดจากกระแสอุตสาหกรรม 4.0 นี้ คือ เจ้าของทุนความรู้หรือกลุ่มนักลงทุน ดังนั้น จึงเป็นไปได้ที่อุตสาหกรรม 4.0 จะทำให้เกิดช่องว่างทางรายได้ระหว่างกลุ่มผู้ผลิตที่ยังพึ่งพิงการใช้แรงงานและผู้ที่เป็นเจ้าของต้นทุนดังกล่าว ประเด็นนี้ท้าทายเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค เช่น อาเซียน ซึ่งกลุ่มประเทศสมาชิกมีความแตกต่างกันในด้านขนาดพื้นที่ จำนวนประชากร และทรัพยากร ซึ่งทำให้ระดับการพัฒนาและศักยภาพด้านการวิจัยและเทคโนโลยีแตกต่างกัน ดังนั้นอุตสาหกรรม 4.0 จึงเป็นทั้งโอกาสและความท้าทายสำหรับอาเซียนในการปรับตัวสู่วิถีชีวิตแบบใหม่ซึ่งอุตสาหกรรม 4.0 อาจทำให้ช่องว่างทางเศรษฐกิจกว้างขึ้นหรือแคบลง

ในการสร้างสังคมฐานความรู้นั้น ประเทศไทยและประเทศมาเลเซียยังจัดได้ว่าเป็นกลุ่มผู้นำรองลงมาจากประเทศสิงคโปร์ ทั้งสองประเทศสามารถเทียบเคียงกันได้ในเชิงปริมาณผลผลิตงานวิจัยและนวัตกรรม แต่ในด้านอัตราการผลิตนั้นถือว่ามาเลเซียเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมากในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา โดยมาเลเซียเป็นผู้นำทางด้านน้ำมันปาล์ม โบโอดีเซล ในขณะที่ประเทศไทยมีจุดแข็งในด้านเวชศาสตร์คลินิก โดยแนวโน้มนี้มีพื้นฐานมาจากการขับเคลื่อนนโยบายด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม ที่แตกต่างกันระหว่างสองประเทศ

The world has passed three periods of industrial transformation from mechanization of production using water and steam power to mass production with the help of electric power followed by the digital revolution and the use of electronics and information technology to further automate production. In recent years, every country on earth began preparing for a new industrial revolution called “Industry 4.0”; the term actually represents the new trend in manufacturing technologies that apply modern communication technology to enhance the production capacity of industry. Initiated by Germany 2013 after 230 years since the invention of steam engine in 1784, Industry 4.0 or the fourth revolution, will transform typical ‘industrial products’, defined as mass-produced similar goods, into ‘mass customization’ that emphasizes specific design with adaptability to the demands of individual customers. In the fourth industrial revolution, entrepreneurs are required to change from producers of commodities that usually compete with price to producing high value-added and innovative products capable of reducing price competition in the future. Many countries are finding and developing new economic models for their future prosperities in the twenty-first century, as for example, U.S.A. – “A Nation of Makers”, United Kingdom – “Design of Innovation”, China – “Made in China 2025”, India – “Made in India”, and South Korea – “Creative Economy”.

How has Industry 4.0 emerged and affected the ASEAN community?
Industry 4.0 has emerged as technology breakthroughs such as artificial intelligence (AI), robotics, the internet of things (IoT), 3D printing, nanotechnology, biotechnology, material science, to name a few, have been introduced. “Many of these innovations are in their infancy, but they are already reaching an inflection point in their development as they build on and amplify each other in a fusion of technologies across the physical, digital and biological worlds” explained Klaus Schwab, Founder and Executive Chairman of the World Economic Forum.

ประเทศไทย 4.0 ด้านเกษตร อาหาร และเทคโนโลยีชีวภาพ

เอื้อเฟื้อข้อมูลโดย: กลุ่มประชาสัมพันธ์และเผยแพร่ สำนักโฆษก
และงานประชาสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

Full article TH-EN

พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี กล่าวปาฐกถาพิเศษ เรื่อง “การขับเคลื่อน Thailand 4.0 ด้านการเกษตร อาหาร และเทคโนโลยีชีวภาพ” เน้นใช้เทคโนโลยีและนวัตกรรม เพื่อเพิ่มมูลค่าสินค้าและบริการ เพื่อการพัฒนาประเทศให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีและพึ่งตนเองได้

พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี กล่าวปาฐกถาพิเศษ “การขับเคลื่อน Thailand 4.0 ด้านการเกษตร อาหาร และเทคโนโลยีชีวภาพ” เมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2560 เวลา 09.30 น. ณ อาคารจักรพันธ์เพ็ญศิริ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน โดยมีรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ รองศาสตราจารย์ ดร.วิโรจ อิ่มพิทักษ์ นายกสภามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ดร.จงรัก วัชรินทร์รัตน์ รักษาการแทนอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณะผู้บริหารมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณาจารย์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผู้บริหารกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ นิสิต บุคลากรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และผู้สนใจทั่วไปร่วมรับฟัง
ดร.จงรัก วัชรินทร์รัตน์ รักษาราชการแทนอธิการบดี กล่าวรายงานว่า มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์มุ่งมั่นศาสตร์แห่งแผ่นดินสร้างความกินดีอยู่ดีให้แก่ชาติ โดยการผลิตบุคลากรและผลงานวิจัยของมหาวิทยาลัยได้ถูกนำไปใช้ในการพัฒนาประเทศด้านการเกษตรและอุตสาหกรรมการเกษตร ด้านสิ่งแวดล้อม ซึ่งล่าสุดผลการจัดอันดับของ QS World University Rankings by Subject 2017 ประกาศให้มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นมหาวิทยาลัยอันดับที่ 29 ของโลก อันดับที่ 4 ของเอเชีย และอันดับ 1 ของเมืองไทย ในสาขาวิชาเกษตรศาสตร์และวนศาสตร์ นับเป็นมหาวิทยาลัยเดียวในประเทศไทยที่มีสาขาติดอันดับ TOP 50 ของโลก

Prime Minister General Prayuth Chan-O-Cha gave a special lecture on “Driving Thailand 4.0: Agriculture, Food and Technology”. The lecture focused on the use of technology and innovation to add values to goods and services to improve people’s life and sustainability.

Prime Minister General Prayuth Chan-O-Cha gave a speech on “Driving Thailand 4.0: Agriculture, Food and Technology” on March 17, 2017 at 9:30 am at the Chakrabandhu Pensiri Building, Kasetsart University Bang Khen Campus. The event was attended by distinguished guests such as Minister of the Prime Minister’s Office, Minister of the Ministry of Agriculture and Cooperatives, Associate Professor Dr.Viroj Impithuksa – President of Kasetsart University Council, Dr.Chongrak Wachrinrat – Acting President of Kasetsart University, university’s administrative officers, professors, officials from the Ministry of Agriculture and Cooperatives, graduates, university personnel and general public.
Dr.Chongrak Wachrinrat, Acting President of Kasetsart University reported that Kasetsart University is committed to creating prosperous land for the nation. Many personnel and researches from the university have contributed to the nation’s agriculture sector, agro-industry sector, and environment. The university ranks 29th in QS World University Rankings in 2017, the fourth in Asia and No.1 in Thailand on agriculture and forestry. Notably, it is the only university from Thailand that made it to the global top 50.

สถานการณ์อุตสาหกรรมอาหารแปรรูปอินเดีย

โดย: สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ กรุงนิวเดลี ประเทศอินเดีย
Thai Trade Center, New Delhi, India

Full article TH-EN

ในปีที่ผ่านมาได้มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปของอินเดีย สิ่งแรกที่ชัดเจนคือ เป็นไปได้ว่าปีที่ผ่านมาเราได้เห็นกิจกรรมที่ส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมเกิดขึ้นมากที่สุด เช่น การประชุม การสัมมนา การประชุมเชิงปฏิบัติการ การพบปะทางการค้า การจัดแสดงสินค้า การเยี่ยมชมของตัวแทนการค้าจากต่างประเทศ เป็นต้น ซึ่งเราไม่เคยเห็นกิจกรรมเหล่านี้เกิดขึ้นมากนักในปีที่ผ่านๆ มา และโดยเฉลี่ยปีที่ผ่านมามีการจัดกิจกรรมในรูปแบบดังกล่าวอย่างน้อยสองกิจกรรมต่อเดือน ทั้งนี้ องค์กรต่างๆ ที่เกี่ยวข้องอย่าง FICCI, CII, ASSOCHEM, PHD Chambers of Commerce, AIFPA, AFSTI, NPC และผู้ประกอบการ ตลอดจนสถาบันการศึกษาต่างก็กระตือรือร้นในการจัดกิจกรรมต่างๆ ที่ส่งผลประโยชน์ต่ออุตสาหกรรมอาหารแปรรูป จึงทำให้เกิดความรู้สึกในทางบวกและความคาดหวังโดยทั่วกันถึงโอกาสดีในการลงทุนและการเติบโตของอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปที่จะเกิดขึ้นร่วมกับศักยภาพของตลาดโลก ต้องขอบคุณกระทรวงอุตสาหกรรมอาหารแปรรูป (MOFPI) ซึ่งมีส่วนช่วยผลักดันให้เกิดความคาดหวังเหล่านี้

ในปี 2559 องค์กร FSSAI ได้พยายามมีส่วนร่วมมากขึ้นเล็กน้อย และอย่างน้อยได้พยายามแสดงถึงความกระตือรือร้นมากขึ้น ทั้งนี้ ได้มีการปรับเปลี่ยนตำแหน่งทั้งในระดับผู้มีอำนาจในการออกกฎระเบียบและผู้กาหนดนโยบาย ในกระทรวงอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปได้มีการปรับตำแหน่งเลขานุการถึงสองครั้ง เช่นเดียวกับการปรับตำแหน่งประธานและผู้บริหารของ FSSAI จากการปรับเปลี่ยนตำแหน่งดังกล่าวส่งผลให้เกิดความพยายามในการพัฒนาการจัดกิจกรรมซึ่งส่งได้ส่งผลต่อความรู้สึกในทางบวกมากขึ้น แม้กระทั่งกระทรวงเกษตรกรรมก็มีความกระตือรือร้นอย่างมากจากการมีส่วนร่วมในกิจกรรมมากมายที่จัดขึ้น ตลอดจนองค์กรอิสระของรัฐบาลอินเดียอย่าง National Centre for Cold Chain Development (NCCD) เช่นเดียวกัน และมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาถึงผลของกิจกรรมเริ่มต้นของสองกิจกรรมใหญ่ คือ “Food Park” และ “Cold Chain” ที่เกิดขึ้นจากความกระตือรือร้นและความทุ่มเทขององค์กรต่างๆ ซึ่งจะเป็นที่คุ้มค่าในการวิเคราะห์ถึงต้นทุนและกำไรจากทั้งสองกิจกรรมกิจกรรมนี้

Nestle India ซึ่งต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่เมื่อปีที่ผ่านมาจากกรณีที่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป Maggi มีปัญหาระดับผงชูรสผ่านการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์โดย Gorakhpur Laboratory โดยที่ผู้ตรวจสอบคุณภาพอาหารได้แสดงให้ผู้นำอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปเห็นถึงความสำคัญของคุณภาพอาหารจากกรณีของ Maggi ที่ทำให้เสียชื่อเสียง ทั้งนี้ Nestle ได้รายงานถึงผลกระทบในทางลบกว่า 77 ล้านเหรียญสหรัฐฯ

It is another year where many events had taken place in India’s process food industry. This article will take a look at each event that had happened to understand the key role of the industry. The most obvious trend is that we’ve seen exhibitions promoting industry development such as seminars, workshops, business meetings, trade fairs, and site visits of trade representatives from other countries. Like never seen before, these events were held twice a month. Nonetheless, organizations such as FICCI, CII, ASSOCHEM, PHD Chambers of Commerce, AIFPA, AFSTI, NPC, enterprises, and educational institutions were eager to hold the events that benefit processed food industry. This creates positive feelings for India’s process food industry to be part of the global market, thanks to Ministry of Food Processing Industry (MOFPI) for encouraging this hope.

Last Year, FSSAI had tried to be more engaging and at least shown more enthusiasm. It had made several changes in the board of rules and regulations makers. MOFPI had also replaced its secretary twice, in accordance with the changes of president and board of executives of FSSAI. The position shifting encouraged events that created positive environment. Not only that, the Ministry of Agriculture and Farmers Welfare was also very active in many events, as well as the government’s independent entity, National Centre for Cold Chain Development (NCCD). There is the necessity to study the result of two new events; Food Park, and Cold Chain, which took place because of the contribution of various organizations. It is worthwhile to analyze the costs and profits from these two events.

Nestle India faced a big problem last year when its instant noodle “Maggi” was disqualified in monosodium glutamate test by Gorakhpur Laboratory. The test emphasized the importance of food quality among leaders of food processing industry. Nestle reported that it lost more than 77 million US Dollar in the Maggi scandal.

กฎระเบียบด้านอาหารล่าสุดที่มีผลบังคับใช้ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 376) พ.ศ.2559 เรื่อง อาหารใหม่ (Novel Food)

โดย: สำนักอาหาร
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข
Bureau of Food
Food and Drug Administration, Ministry of Public Health

Full article TH-EN

จากนโยบาย “ประเทศไทย 4.0” ที่มุ่งเน้นการขับเคลื่อนเศรษฐกิจด้วยนวัตกรรม เปลี่ยนจากการผลิตสินค้าที่มีเหมือนกันทั่วโลกให้เป็นสินค้าเชิงนวัตกรรม เปลี่ยนภาคอุตสาหกรรมธรรมดาให้ใช้เทคโนโลยี ความคิดสร้างสรรค์ และนวัตกรรม และการบริการ เพื่อตอบสนองต่อพฤติกรรมการบริโภคและการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปของสังคม จึงมีการนำวัตถุที่ไม่มีประวัติใช้บริโภคเป็นอาหาร มาเป็นส่วนประกอบหรือส่วนผสมในอาหาร หรือจำหน่ายเป็นอาหารโดยตรง รวมทั้งมีการพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตในกระบวนการผลิตอาหาร ซึ่งวัตถุหรืออาหารเหล่านั้นอาจไม่ปลอดภัยในการบริโภคหรืออาจก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้บริโภคได้ ดังนั้น สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา ในฐานะหน่วยงานหลักในการกำกับดูแลความปลอดภัยอาหาร ภายใต้พระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ.2522 จึงได้ออกประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 376) พ.ศ.2559 เรื่อง อาหารใหม่ (Novel Food)(1) เพื่อการคุ้มครองสุขภาพของผู้บริโภคในเชิงรุก เช่นเดียวกันกับหลายประเทศที่มีข้อกำหนดสำหรับอาหารใหม่แล้ว เช่น Regulation (EC) No.258/97 of the European Parliament and of the Council of 27 January 1997 concerning novel foods and novel food ingredients ของสหภาพยุโรป(2) Food Standards Code 1.5.1 Novel Foods ของประเทศออสเตรเลีย นิวซีแลนด์(3)และข้อกำหนดสารที่ไม่เข้าข่ายในกลุ่ม GRAS (Generally Recognized As Safe) ภายใต้ Code of Federal Regulations Title 21 ของสหรัฐอเมริกา(4)เป็นต้น โดยมีหลักการที่สอดคล้องกัน กล่าวคือ อาหารใหม่ (Novel) ที่เข้าข่ายตามนิยามที่กำหนด จำเป็นต้องผ่านการประเมินความปลอดภัยและขออนุญาตจากหน่วยงานรัฐที่กำกับดูแลก่อน จึงจะสามารถนำไปใช้ในการผลิตหรือนำเข้าเพื่อจำหน่ายได้ โดยการประเมินความปลอดภัยนั้นอยู่บนหลักฐานวิชาการที่เชื่อถือได้และมีกระบวนการประเมินความปลอดภัยที่เป็นไปตามหลักการที่ยอมรับในระดับสากล

ดังนั้น เพื่อสร้างความเข้าใจและความตระหนักแก่ทั้งผู้ผลิต ผู้นำเข้า และผู้บริโภคของประเทศ ซึ่งประกาศกระทรวงสาธารณสุขว่าด้วยเรื่องดังกล่าว มีสาระสำคัญโดยสรุป ดังนี้

The “Thailand 4.0” policy focuses on an innovation-driven economy by switching from manufacturing products which are commonly produced around the world to innovative products. Traditional industries are being transformed by utilizing technology, employing creative and innovative thinking, and providing first-class service to respond to changing consumer behaviors and lifestyles. In the food and beverage industry, substances which have never had a history of being consumed as food are now being used as ingredients or constituents of food, or being sold directly as food. There have also been new developments in food processing technology. These new substances or foods as well as foods manufactured with new technologies may not be safe to consume and may harm consumers. Therefore, the Food and Drug Administration (Thai FDA) as the competent authority responsible for food safety oversight under the Food Act of B.E.2522 (1979) has issued Notification of the Ministry of Public Health (No.376) B.E.2559 (2016) Re: Novel Food(1) in order to proactively safeguard consumer health in line with many countries who already have regulations regarding novel foods. For example, the European Union has implemented Regulation (EC) No.258/97 of the European Parliament and of the Council of 27 January 1997 concerning novel foods and novel food ingredients(2); Australia and New Zealand follow the Food Standards Code 1.5.1 Novel Foods(3); and the United States distinguishes between those substances falling outside the scope of GRAS (Generally Recognized As Safe) under Code of Federal Regulations Title 21(4).

All of these regulations have similar principles especially that novel foods as prescribed by the definition shall be evaluated for a safety assessment and receive approval from the food authority prior to be consumed or used for food production or imported for distribution. Safety assessments must be based on reliable research evidence and procedures following internationally accepted principles.

พาชมแหล่งผลิตนมคุณภาพ ภายใต้การใช้เทคโนโลยีระบบออโตเมชันที่สมบูรณ์แบบที่สุดในเวียดนาม

โดย: พิมพ์ชนก กนกลาวัณย์
Pimchanok Kanoklawan
Senior Journalist
Food Focus Thailand Magazine

Full article TH-EN

บริษัทหุ้นส่วนนมกู๋จี ณ เมืองโฮจิมินห์ ประเทศเวียดนาม คือหนึ่งในผู้ผลิตสินค้าเกษตรและอาหารที่มีความน่าสนใจในด้านของการบริหารจัดการและการนำเทคโนโลยีระบบออโตเมชันเข้ามาพัฒนาการผลิตแบบครบวงจร โดยบริษัทฯ ถือกำเนิดจากการทำเกษตรออร์แกนิก แล้วขยายธุรกิจไปสู่ฟาร์มโคนมออร์แกนิก จนกระทั่งต่อยอดเป็นโรงงานขนาดกลางที่ผลิตและจัดจำหน่ายนมสดพาสเจอร์ไรส์ โยเกิร์ต เเละชานมบรรจุขวดที่มีความทันสมัยแห่งหนึ่งในเมืองโฮจิมินห์

บริษัทหุ้นส่วนนมกู๋จี ได้เริ่มต้นธุรกิจบนพื้นที่ราว 125 ไร่ สำหรับการผลิตสินค้าเกษตรที่หลากหลายและครบวงจร เริ่มจากโรงเรือนเพาะเห็ด สวนกล้วยไม้ สวนผักและผลไม้ ฟาร์มโคนม แกะ แพะ และเปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรสำหรับนักท่องเที่ยวและผู้ที่สนใจได้มาเยี่ยมชม โดยเพื่อเป็นการต่อยอดธุรกิจฟาร์มโคนม บริษัทฯ ได้ก่อตั้งโรงงานผลิตนมสดพาสเจอร์ไรส์ โยเกิร์ต เเละชานมบรรจุขวดขึ้นในปี 2556 โดยได้รับการออกแบบ ผลิต และติดตั้งเครื่องจักรระบบออโตเมชันแบบครบวงจรจาก บริษัท พัฒน์กล จำกัด (มหาชน) ผู้เชี่ยวชาญด้านงานวิศวกรรมอาหารและเครื่องดื่มจากประเทศไทย

จุดที่ 1 โรงเรือนเพาะเห็ดต้นแบบ
“ทุกกิจกรรมภายในฟาร์มดำเนินการตามระบบเกษตรอินทรีย์ทั้งหมด” คุณเหงียน ถิ ทู เฮือง เจ้าของบริษัทหุ้นส่วนนมกู๋จี กล่าวกับนิตยสาร ฟู้ด โฟกัส ไทยแลนด์ พร้อมกับเล่าถึงธุรกิจทั้งหมดว่า “เราเริ่มต้นธุรกิจจากการเพาะเห็ดจำหน่าย โดยมีพ่อค้าจากพื้นที่ใกล้เคียงมารับซื้อไปจำหน่ายต่อและส่วนหนึ่งเราจำหน่ายที่หน้าร้านของเราเอง ต่อมาได้เพิ่มมูลค่าเห็ดด้วยการนำมาอบแห้ง ปรุงรส และเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น หลายคนตามมาซื้อถึงหน้าฟาร์ม และเป็นจุดเริ่มต้นที่เราเปิดให้ผู้ที่สนใจเข้ามาชมโรงเรือนเพาะเห็ดด้วย” ปัจจุบันที่นี่มีการเพาะเห็ดหลากหลายชนิด อาทิ เห็ดนางฟ้าภูฎาน ขอนขาว นางรม และหลินจือ โดยถัดจากโรงเรือนเพาะเห็ดก็จะเป็นพื้นที่ของสวนกล้วยไม้ สวนผักและผลไม้ อีกทั้งยังมีพื้นที่บางส่วนสำหรับปลูกหญ้าซึ่งกินพื้นที่ยาวไปจนถึงฟาร์มโคนม แกะ แพะ เลยทีเดียว

Cu Chi Milk Joint Stock Company Limited in Ho Chi Minh City, Vietnam is one of the most interesting agricultural and food producers in the field of management and automation technology for the development of integrated production. The company was found as organic farming. After that it has expanded to an organic dairy farm, and become one of the most modern medium-sized dairy producer and distributor for pasteurized milk, yoghurt and bottled milk tea in Ho Chi Minh City.

Cu Chi Milk Joint Stock Company Limited has started its business on 125 rai of land for producing a various agricultural product, doing integrated farming for mushroom cottage, orchid garden, fruit and vegetable farms, dairy cows, goats and sheep, while the place is also opened as an agricultural tourist attraction for tourists and interested visitors. In order to promote its dairy business, the company has established a dairy production plant for producing pasteurized milk, yogurt and bottled milk tea in 2013. The factory has been designed and installed with high technology automation machineries by Patkol Public Company Limited, leading company in engineering business of food and beverage production process and cooling system from Thailand.

First Stop: The Flagship Mushroom Cottage
“All activities within the farm are carried out in accordance with the organic farming system,” Mrs. Nguyen Thi Thu Huong, co-owner of Cu Chi Milk Joint Stock Company Limited said to Food Focus Thailand magazine. “We have started the mushroom farming business by merchandising our products to traders in nearby areas. Later on, The company has increased value-added for mushroom by making various products such as dried mushroom, and cooked mushroom. Our products then have become more recognized so that many people come to the farm by themselves and that it was a great start to a farm visit activity. Many kinds of mushrooms are growing here in current such as Bhutan mushroom, white mushroom, oyster mushroom, and Lingzhi or Reishi mushroom. Next to the mushroom cottage are orchid garden, and vegetables and fruits plantation areas, while some part of the farm is for growing grasses and for feeding dairy cows, sheep, and goats.”

ชนะใจตลาดผู้สูงวัย ด้วยความใส่ใจในบรรจุภัณฑ์

โดย: คุณรัตนศิริ ติลกสกุลชัย
ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด
บริษัท เต็ดตรา แพ้ค (ประเทศไทย) จำกัด

Full article TH-EN

เป็นที่ทราบกันดีว่าประเทศไทยกำลังจะก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงวัย ซึ่งหมายถึงบุคคลที่อายุเกิน 60 ปีขึ้นไป อย่างเต็มรูปแบบในอีกไม่ถึง 10 ปีข้างหน้านี้ โดยตามติดเพื่อนบ้านในทวีปเอเชีย อย่างญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และสิงคโปร์ ดังนั้น จะเห็นได้ว่าทั้งภาครัฐและเอกชนต่างก็กำลังปรับตัวเพื่อรับมือกับความต้องการที่เปลี่ยนไป และการบริการใหม่ๆ ที่เพิ่มขึ้นมา

ข้อมูลจากการสำรวจล่าสุดเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับความต้องการและไลฟ์สไตล์ของผู้สูงวัย 27 ประเทศทั่วโลก1 โดยเน้นการศึกษาเกี่ยวกับเทรนด์ของอาหาร รวมถึงผลกระทบของบรรจุภัณฑ์ที่มีต่อการตัดสินใจ เพื่อเป็นโอกาสทางธุรกิจให้กับผู้ผลิตรายต่างๆ ทั่วโลกรวมถึงประเทศไทย พบว่า ร้อยละ 59 ของผู้ที่อายุเกิน 60 ปี ยินดีที่จะจ่ายเงินเพิ่มสำหรับสินค้าที่ออกแบบมาเพื่อผู้สูงวัยโดยเฉพาะ และร้อยละ 88 มองว่า “คุณค่าของสินค้า” เทียบได้กับ “คุณภาพของสินค้า” นอกจากนั้น ผู้บริโภคกลุ่มนี้ยังมีกำลังใช้จ่ายสำหรับแบรนด์ที่ออกแบบมาเพื่อพวกเขาได้ เช่น ในอเมริกา ผู้สูงวัยในช่วง 55-64 ปี มีกำลังใช้จ่ายสูงกว่ากลุ่มที่อายุน้อยกว่า 25 ปี ถึงสองเท่าตัว

เพื่อตอบสนองต่อความท้าทายที่มาพร้อมกับอายุของผู้บริโภคกลุ่มนี้ ผู้ผลิตบรรจุภัณฑ์และวงการอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มจึงจำเป็นจะต้องออกแบบผลิตภัณฑ์ให้เหมาะสมสำหรับผู้บริโภคสูงวัยที่มีพฤติกรรมในการบริโภคแตกต่างจากกลุ่มอื่นๆ เช่น ผู้สูงวัยซื้อสินค้าบ่อยครั้งขึ้น ในหลากหลายกลุ่มผลิตภัณฑ์มากขึ้น เลือกที่จะซื้อสินค้าในร้านขนาดเล็กใกล้บ้าน มีความภักดีต่อผลิตภัณฑ์ ทั้งยังต้องการสินค้าที่คุณภาพสูงยิ่งขึ้น ผู้บริโภคกลุ่มนี้มองหาสินค้าและบริการที่เหมาะกับไลฟ์สไตล์ของตนอย่างเฉพาะเจาะจง และใช้เงินถึงร้อยละ 20 ไปกับเรื่องของอาหารและเครื่องดื่ม ในขณะที่กลุ่มผู้บริโภคที่อายุน้อยกว่า 60 ปีใช้เงินกับเรื่องดังกล่าวเพียงร้อยละ 18 เท่านั้น
It’s become common knowledge that within less than 10 years, Thailand will officially gain the classification of an ‘aging society,’ referring to the growing proportion of the nation’s population aged over 60. This trend is also being seen throughout neighboring countries in Asia such as Japan, South Korea, and Singapore. With this challenge of evolving demands and requests for new services by older generations, both the public and private sector have been investing their efforts into defining necessary adaptations and products to cater to the ever-growing senior populations.

To analyze this growing market and their unique needs, a study1 focused upon senior citizens worldwide has been conducted. The study investigated senior consumer trends in food, packaging and shopping experience to identify product opportunities for producers, based on insights from 27 countries, including Thailand.

Findings show that 59% of those over 60 are willing to pay extra for products that are specially designed for the elderly, and 88% equate product ‘value’ with ‘high quality,’. And this age segment was also shown to have the revenue to pay for those brands that cater to them. For example, in America, the disposable income of those aged 55-64 is twice that of the under 25s, per a Euromonitor/AT Kearney survey.

สุขภาพและความปลอดภัยของบุคลากรซึ่งรับผิดชอบในการทำความสะอาดในโรงงาน

โดย: ปิยะจิตต์ เลาหะกุลไพศาล
Piyajit Loahakunphaisal
Lead Auditor
SGS (Thailand) Limited

Full article TH-EN

Safety and Sanitary Challenges in Factory คือ สุขภาพและความปลอดภัยของบุคลากรซึ่งรับผิดชอบในการทำความสะอาดในโรงงาน โดยเฉพาะโรงงานผลิตอาหารนั้นงานสุขาภิบาลหรือการทำความสะอาดเป็นสิ่งที่ควบคู่กัน การจะผลิตสินค้าให้ปลอดภัยและถูกสุขลักษณะต้องมาจากการทำความสะอาดที่ถูกวิธี แต่ในความเป็นจริงแล้วพบว่ามีโอกาสเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้จากการทำความสะอาดเช่นกัน อันเนื่องมาจากความประมาท จากข้อมูลล่าสุดเมื่อปี 2558 พบว่าโรงงานผลิตอาหารประสบอันตรายจากการทำงานสูงสุดเป็นอัน 5 ของประเทศไทยจากธุรกิจทุกประเภท ซึ่งทำให้เกิดการเสียชีวิต ทุพพลภาพ สูญเสียอวัยวะ หยุดงานเกิน 3 วัน หยุดงานไม่เกิน 3 วัน เป็นต้น ดังนั้น เราจะป้องกันเหตุอันตรายอันมีสาเหตุจากความประมาทในการปฏิบัติงานได้อย่างไร?

อุบัติเหตุที่เกิดจากกิจกรรมทำความสะอาด เช่น พนักงานทำความสะอาดเครื่องจักรในขณะที่เครื่องจักรยังทำงานอยู่ส่งผลให้เครื่องจักรหนีบหรือบาดอวัยวะ ขาดการติดป้ายเตือนระหว่างดำเนินกิจกรรมดังกล่าว การไม่สวมใส่อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคล แว่นตาป้องกันสารเคมี ถุงมือ ผ้ากันเปื้อน รองเท้านิรภัย หมวกคลุมผม ผ้าปิดจมูก และหน้ากากป้องกันสารเคมี ทำให้เกิดการกระเด็นของสารทำความสะอาดและสารฆ่าเชื้อสัมผัสกับส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายโดยตรง การไม่ปฏิบัติตามระเบียบปฏิบัติที่ทางองค์กรจัดทำขึ้นมาทำให้เกิดอุบัติเหตุกับอวัยวะของร่างกาย ขาดการอบรมพนักงานผู้ทำงานให้เข้าใจถึงวิธีการส่งผลให้ทำความสะอาดด้วยความประมาท และการไม่กำกับดูแลของหัวหน้างานทำให้พนักงานปฏิบัติงานผิดขั้นตอนเป็นต้น

จะป้องกันอันตรายหรืออุบัติเหตุได้อย่างไร ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจอุปกรณ์และรายการทำความสะอาด กำหนดขั้นตอนการทำความสะอาด อบรมพนักงานให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ จัดเตรียมอุปกรณ์ทำความสะอาดให้เหมาะสม กำหนดเทคนิควิธีการสำหรับการทำความสะอาดที่มีความเสี่ยง ภายใต้กรอบอนุสัญญาองค์ การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ 187 และจัดทำการวิเคราะห์ความเสี่ยง

Safety and sanitary challenges in factory are employee health and personnel safety that is responsible for cleaning in factory especially safety and sanitation challenges in the food factory are consider concurrently. Good manufacturing practice in food factory is of suitable cleaning. However, there might be an accident caused by cleaning practice occurred due to carelessness. How should be protected carelessness in factory? According to the data in 2015, the food factory faced the 5th highest hazard in Thailand for all types of food industry that could affect life, disability, organ lost, over-3-day absence injuries, less than 3-day injuries, etc.

Accidents always occurs during cleaning workplace, for exemples; the staff got an injure while cleaning a machine which was operating. There is no lockout/tagout machine or equipment in order to perform maintenance or cleaning. Working without appropriate personal protective equipment such as goggles, chemical-resistant gloves, apron, safety shoes, cap, mask and respirator causes a splash of cleaning agents and disinfectants to any part of your body directly. Not following safety working procedures, and principles introduced at the workplace to cause an accident with the organs of the body. Employees’ are not trained about how to maintain a safe and healthy workplace, in clouding how to ware and use safety gear and equipment when required or appropriate. And lack supervision of supervisor in term of sanitary practice.

How to protect an accident? First, you must understand about listing of equipment and list of cleaning item. Identify cleaning program plan, on-the-job training all relevant employee to ensure that all employee should be awareness and competence. Prepare cleaning equipment required appropriate. Determine cleaning program technique base on risk assessment under code of practice follow ILO Convention 187-Promotional Framework for Occupational Safety and Health Convention, 2006. And established risk assessment.

สารฆ่าเชื้อกลุ่ม Alcohol Series

โดย: สหัส รัตนะโสภณชัย
Sahas Ratanasoponchai
Assistant Vice President: Hygiene Business
Betagro Group

Full article TH-EN

ในโรงงานอุตสาหกรรมอาหารทั่วไป เรามักใช้แอลกอฮอล์ 70% ในการฉีดพ่นฆ่าเชื้อเครื่องมืออุปกรณ์ต่างๆ หรือแม้กระทั่งพ่นใส่มือ เพื่อให้ไม่มีเชื้อโรคอยู่ แต่ในความเป็นจริงยังพบว่าการฆ่าเชื้อนั้นไม่สมบูรณ์เท่าที่ควร ซึ่งอาจมีหลากหลายสาเหตุที่ทำให้ประสิทธิภาพของแอลกอฮอล์ลดลง ทั้งจากปริมาณเชื้อที่มีอยู่ ความชื้นของอุปกรณ์เอง หรือชนิดของเชื้อนั้นๆ ที่ไม่ตอบสนองต่อแอลกอฮอล์ ถ้าเป็นเช่นนั้นจะมีสารใดอีกบ้างที่จะช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้

มีงานวิจัยหลายชิ้นที่ได้ระบุว่า การใช้แอลกอฮอล์ 70% เพียงอย่างเดียวนั้นมีประสิทธิภาพไม่เท่ากับการใช้สารประกอบร่วม ตัวอย่างสารประกอบร่วมในสูตรสารทำความสะอาดที่พบบ่อยและมีงานวิจัยรองรับว่ามีประสิทธิภาพ ได้แก่

1. แอลกอฮอล์ + กรดแลคติก (Alcohol + Lactic acid)
2. แอลกอฮอล์ + กรดอะซิติก (Alcohol + Acetic acid)
3. แอลกอฮอล์ + ไลโซไซม์ (Alcohol + Lysozyme)
4. แอลกอฮอล์ + พอลิไลซีน (Alcohol + Polylysine)
5. แอลกอฮอล์ + ไคโตซาน (Alcohol + Chitosan)

Most of food factories use 70% alcohol to spray on tools and equipment, or even on hands to disinfect microorganisms, but in reality, it is not perfectly sterilized. Ineffectiveness of alcohol can result from numbers of factors either the amount of the decease, the humidity of the device itself or the type of germs not responded to alcohol. If so, what kind of substance can help to resolve this problem?

Many studies have indicated that 70% alcohol alone is not as effective as using in combination with other compounds. For instance, common compounds that have been proven by a research for an effective cleaning are;

• Alcohol + Lactic acid
• Alcohol + Acetic acid
• Alcohol + Lysozyme
• Alcohol + Polylysine
• Alcohol + Chitosan

รู้หรือไม่? ตัวผลิตภัณฑ์สามารถส่งผลกระทบให้เกิดความผิดพลาดในเครื่องตรวจจับโลหะได้

Full article TH-EN

เครื่องตรวจจับโลหะสามารถทำงานได้ดีที่สุดกับผลิตภัณฑ์แห้ง ทั้งนี้ ผลิตภัณฑ์แห้งไม่จำเป็นต้องปราศจากความชื้น แต่โดยทั่วไปมักจะมีระดับความชื้นต่ำ ซึ่ง “ผลิตภัณฑ์แห้ง” ครอบคลุมถึงผลิตภัณฑ์อาหารและยาซึ่งตอบสนองต่อการตรวจสอบของเครื่องตรวจจับโลหะได้ดีเนื่องจากเป็นผลิตภัณฑ์ที่จัดการได้ง่ายและไม่สร้างสัญญาณเท็จหรือสัญญาณที่คลุมเครือ

ในทางกลับกันผลิตภัณฑ์เปียกมักทำให้เกิด “ผลกระทบจากตัวผลิตภัณฑ์” (Product effect) ซึ่งหมายความว่าองค์ประกอบของผลิตภัณฑ์สามารถนำกระแสไฟฟ้าได้ และสร้างการรบกวนทางคลื่นแม่เหล็กภายในอุโมงค์ของเครื่องตรวจจับโลหะ

ผลิตภัณฑ์ที่บรรจุในน้ำเกลือเป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัด น้ำเกลือสามารถนำไฟฟ้าได้ดี แต่ไม่มีคุณสมบัติทางแม่เหล็กสูงเท่ากับเหล็ก ในทางเทคนิคอาจกล่าวได้ว่าน้ำเกลือมี “สภาพซึมผ่านได้” ทางแม่เหล็กต่ำ ซึ่งหมายความว่าผลกระทบจากแม่เหล็กจะน้อยกว่าผลกระทบที่เกิดขึ้นภายในเหล็กอย่างมาก แต่เครื่องตรวจจับโลหะเป็นอุปกรณ์ที่มีความไวในการตรวจจับโลหะชิ้นเล็กๆ ภายในผลิตภัณฑ์ขนาดใหญ่ในระดับสูง หากน้ำเกลือมีปริมาณมากพออาจสร้างผลกระทบจากแม่เหล็กเท่ากับผลกระทบจากโลหะชิ้นเล็ก และนี่คือจุดที่ผลกระทบจากตัวผลิตภัณฑ์อาจกลายเป็นปัญหา ซึ่งหมายความว่าตัวผลิตภัณฑ์เองสามารถสร้างการรบกวนภายในสนามแม่เหล็กได้เท่ากับการรบกวนที่เกิดขึ้นจากเศษโลหะปลอมปน

ในการปฏิบัติงานจริง ผลกระทบจากตัวผลิตภัณฑ์ส่งผลให้ความไวในการตรวจสอบลดลง เนื่องจากเครื่องตรวจจับโลหะไม่สามารถแยกแยะระหว่างผลกระทบทางแม่เหล็กซึ่งเกิดจากตัวผลิตภัณฑ์เอง กับผลกระทบที่เกิดขึ้นจากโลหะปลอมปนที่มีขนาดเล็กได้ สำหรับผู้จัดการสายการผลิต ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ท้าทาย: ผู้จัดการสายการผลิตต้องเลือกระหว่างการลดความไวในการตรวจจับ และปล่อยให้มีสิ่งปลอมปนขนาดใหญ่ผ่านได้โดยไม่มีการตรวจจับ (ส่งผลต่อความปลอดภัยของผู้บริโภค) หรือรักษาระดับความไวและใช้เครื่องตรวจจับโลหะที่ให้ผลการคัดแยกที่ผิดพลาดมากขึ้น (คัดสินค้าดีส่วนหนึ่งทิ้ง – ประสิทธิภาพโดยรวมของการผลิตลดลง)

Metal detectors have traditionally worked best on what are known as dry products. Dry products aren’t necessarily completely moisture-free – although they do typically have low levels of moisture. ‘Dry’ is a catch-all term for food and pharmaceutical products that respond well to inspection by a metal detector. They’re easy products to work with because they don’t generate false or ambiguous signals.

Wet products exhibit something called a ‘product effect.’ This means that an element of the product is capable of conducting electricity and creating a magnetic disturbance within the aperture of the metal detector.

A product packed in brine is a good example. Salt water is a good conductor of electricity. Luckily it’s not as easily magnetised as iron – in technical language, it has low magnetic ‘permeability’ – which means that the magnetic effect is much less than that generated within a piece of iron. But metal detectors are highly sensitive items of equipment designed to detect tiny pieces of metal in a big product. If the volume of salt water is large enough, it will create a magnetic effect that’s as strong as that created by a small piece of metal. That’s when the product effect becomes a problem. It means that the product itself can create as big a disturbance in the magnetic field as would be created by a flake of metal contaminant.

In practical terms, the product effect reduces inspection sensitivity because the metal detector cannot distinguish between the magnetic effects caused by the actual product and those caused by metal contaminants smaller than a critical size. For production line managers, it’s a dilemma: do they accept reduced sensitivity and let relatively larger contaminants through undetected (compromising consumer safety) or maintain sensitivity and live with a metal detector that registers more false rejects (compromising OEE (Overall Equipment Effectiveness))?