- page 36

36 FEB 2016 FOOD FOCUSTHAILAND
SPECIAL FOCUS
เพื่อสร้างความมั่นคงให้กั บทั้งสองอุตสาหกรรม
ดังกล่ าว ประกอบกับในช่วงที่ผ่านมาราคาน�้ ำตาล
ในประเทศที่ก�ำหนดโดยภาครัฐส่ วนใหญ่จะมี ราคา
สูงกว่าราคาส่งออกส่งผลท�ำให้อุตสาหกรรมในประเทศ
โดยเฉพาะอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มที่ใช้น�้ำตาล
ในประเทศเพื่อผลิ ตสินค้ ามีต้นทุนการผลิ ตสู งกว่ า
ต่างประเทศ ดังนั้ น ภาครั ฐจึงก�ำหนดมาตรการให้
อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มที่ผลิตเพื่อการส่งออก
สามารถซื้อน�้ำตาลทรายโควตาส่ งออก (โควตา ค.)
ที่มีราคาในระดับใกล้ เคี ยงกั บคู่ แข่ งขั นในภูมิภาค
ที่มีการน�ำเข้าน�้ำตาลตลาดโลกมาใช้เป็ นวัตถุดิบในการ
ผลิตได้โดยขอรับการจัดสรรเป็นรายปี ส่งผลท� ำให้
ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมอาหารไทยมีศั กยภาพในการ
รูปที่ 2 โครงสร้างการบริโภคและส่งออกน�้ำตาลของประเทศไทย
Figure 2 Structures of domestic consumption and export of sugar in Thailand
ที่ มา: ส�ำนักงานคณะกรรมการอ้อยและน�้ำตาลทราย
Source: Officeof theCaneandSugar Board
IndirectlyExport (viaFoodandBeverages)
Exported asSugar
IndirectlyConsumption(viaFoodandBeverages)
Consumed asSugar
Total Sugar Volume=11million tonnes
In order to stabilise both industries and increase
competitiveness of F&B industry, the government has taken
measures to allow F&B industry to buy sugar using annual
export quotas (Quota C). In the quotas, F&B producers are
allowed topurchasesugarwithasimilar price to thoseof other
sugar exporters in the region. The measure also reflects the
government action to ease burdens for F&B industry, as
domestic sugar price – which is adjusted by the government
– is higher than theexport price.
Insummary,Thailand’ssugar industryhasgrown to thisday
partlydue to thehelp from thebusiness sector, whoextendan
important role insugar andsugar canevalueaddition.Another
factor includes the use of innovation to turn productionwaste
intootherusefulproducts,which resulted in increasing revenues
and less environmental burden. Thailand is also fortunate by
itsprime location,which liesclose toprominentsugarconsumers
suchasChina,Japanand Indonesia.With thisstrength,Thailand
remains competitive and gains advantage from other major
exporterssuchasBrazil,who requireshigher costs for product
transportation.
In the near future, theThai sugar industry is entering the
adaptationmode in response to thestrongcurrentof free trade,
especially the commitments under the ASEAN Free Trade
Agreement. The changing business context will intensify the
competition in thesugar industry.Remain in thespotlight is the
debate between the business sector and academia about the
liberalisation of the sugar industry, which consist of the
amendment of regulations regarding sugar and sugar cane
production, inorder togainbenefit from theFTA, aswell as to
create long term competitiveness for Thai sugar industry.
However, the change must be based on fairness and the
principles of all stakeholders – cane farmers, sugar mill, and
consumers, and uphold to one major value, which is the
country’s food security.
แข่งขันสูงขึ้น
โดยสรุป อุตสาหกรรมน�้ำตาลของไทยที่ เติบโตขึ้นมาจนถึงทุกวันนี้
ส่วนหนึ่งมาจากภาคธุรกิจซึ่งมีบทบาทส�ำคัญในการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับ
อ้อยและน�้ำตาลรวมถึงการน�ำนวัตกรรมมาสร้างสรรสิ นค้าจากส่วนเหลือ
ของกระบวนการผลิต ท�ำให้ มี รายได้เพิ่ มขึ้ นและลดผลกระทบต่อ
สิ่งแวดล้อม ประกอบกับประเทศไทยโชคดีที่มีท�ำเลที่ตั้งของประเทศเป็น
จุดยุทธศาสตร์การค้าที่ส�ำคั ญ โดยตั้งอยู่ใกล้ประเทศผู ้บริโภคน�้ำตาล
รายใหญ่ของโลกไม่ว่าจะเป็นประเทศจีน ญี่ปุ่น อินโดนีเซีย ท�ำให้ต้นทุน
การขนส่งของไทยต�่ำกว่าเมื่อเทียบกับประเทศผู้ผลิตรายใหญ่นอกภูมิภาค
โดยเฉพาะบราซิลส่งผลท�ำให้อุ ตสาหกรรมน�้ำตาลไทยยังคงสามารถ
แข่งขันได้
แนวโน้มอุตสาหกรรมน�้ำตาลไทยในอนาคต ก�ำลังเข้าสู่โหมดของ
การปรับตัวกับกระแสการค้าเสรีที่เชี่ยวกราก โดยเฉพาะข้ อผูกพันการค้า
เสรีภายใต้ประชาคมอาเซียน บริบททางธุรกิจที่ เปลี่ยนแปลงไปจะท�ำให้
การแข่งขันของอุตสาหกรรมน�้ำตาลทวีความรุ นแรงขึ้น ซึ่งข้อเสนอแนะ
จากภาคธุรกิจและนั กวิชาการที่ต้องการเห็นการเปิดเสรีน�้ำตาลไทยเพื่อให้
ได้ประโยชน์จากความตกลงดังกล่าว รวมถึ งการปรับปรุ งกฎหมาย
เกี่ยวกับอ้อยและน�้ำตาลไทยเพื่อสร้างขีดความสามารถในการแข่ งขัน
ระยะยาวให้กับอุตสาหกรรมน�้ำตาลไทยเป็นประเด็นที่อยู่ ในความสนใจ
ของหลายฝ่าย แต่ทั้งนี้ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นต้องตั้งอยู ่บนหลักการ
ที่สร้างความเป็ นธรรมต่อผู ้มีส่วนได้เสี ยทั้งชาวไร่อ้อย โรงงานน�้ ำตาล
รวมถึงการยึ ดโยงถึงประโยชน์ที่ประชาชนผู้ บริโภคจะได้รับนั่นก็คือการให้
ความส�ำคัญกับความมั่นคงด้านอาหารของประเทศเป็นส�ำคัญ