Food FocusThailand
DECEMBER 2015
33
ปิ
้
งไฟ ได้
เป็
นขนมปั
งไส้
ผั
ก (Oyaki หรื
อ Baked bun stuffed with
vegetable and miso) เขต Nara นิ
ยมโจ๊
กที่
ใช้
ใบชามาต้
ม (Chagayu
หรื
อTeagruel) เป็
นต้
น
ในปี
2550รั
ฐบาลญี่
ปุ
่
นได้
คั
ดเลื
อกเมนู
อาหารพื้
นเมื
องที่
ขึ้
นชื่
อจากกว่
า
3,000รายการ ให้
เหลื
อ100 รายการมาประชาสั
มพั
นธ์
ให้
เป็
นที่
รู้
จั
กต่
อมา
ในปี
2558 ได้
ใช้
งบประมาณ40ล้
านเยนออกกฎหมายเพื่
อให้
ความรู้
ด้
าน
นิ
สั
ยการกิ
นที่
ดี
ต่
อสุ
ขภาพ ส่
งเสริ
มให้
มี
การผลิ
ตอาหารภายในประเทศ
เพื่
อบริ
โภคภายในประเทศ และส่
งเสริ
มกิ
จกรรมที่
รณรงค์
อาหารดั้
งเดิ
ม
เพื่
อสื
บทอดและรั
กษาวั
ฒนธรรมของอาหารดั้
งเดิ
มสู่
ลู
กหลาน เช่
นในฤดู
ใบไม้
ร่
วง แต่
ละเขตทั่
วประเทศจะจั
ดงาน National Food Festival เพื่
อ
โชว์
อาหารพื้
นเมื
องของแต่
ละเขต การเปิ
ดคอร์
สสอนท�
ำอาหารพื้
นเมื
อง
การจั
ดประกวดการท�
ำอาหารดั้
งเดิ
มโดยสมาคมพ่
อครั
ว เป็
นต้
น
มุ
มมองจากไทย ดิ
นแดนแห่
งสยามเมื
องยิ้
ม
• Associate Professor Dr.Surachai Jewcharoensakul
Dean of Faculty of Education, Kasetsart University
เมื่
อเรารั
บประทานอาหารของชาติ
ต่
างๆ เราไม่
ได้
เพี
ยงกิ
นอาหาร
เท่
านั้
น แต่
เรายั
งได้
เรี
ยนรู
้
วั
ฒนธรรมของชาติ
นั้
นๆ ด้
วย เมื่
อเราได้
ทราบ
เรื่
องราวของอาหารจะท�
ำให้
อาหารนั
้
นน่
ารั
บประทานและกิ
นอร่
อยมากขึ้
น
ประเทศไทยตั้
งอยู่
ในเขตร้
อนชื้
น วั
ตถุ
ดิ
บจึ
งมี
ความหลากหลายซึ่
งมี
บทบาทส�
ำคั
ญต่
ออาหารไทย รสต่
างๆ ของอาหารจะได้
จากวั
ตถุ
ดิ
บที่
แตกต่
างกั
น เช่
นรสเค็
มจากน�้
ำปลา
(ภาคกลาง)ปลาร้
า (ภาคตะวั
นออก
เฉี
ยงเหนื
อ) น�้
ำบู
ดู
(ภาคใต้
) กะปิ
กุ
้
งแห้
ง (ภาคตะวั
นออกและแถบ
ทะเล) รสเปรี้
ยวจากใบไม้
ผลไม้
น�้
ำส้
มสายชู
รสเผ็
ดจากพริ
ก
เครื่
องเทศ ขิ
ง ข่
า ตะไคร้
รสหวาน
จากน�้
ำตาลปี
๊
บน�้
ำตาลทรายน�้
ำผึ้
งรสขมจากขี้
เหล็
กมะระผั
กหลายชนิ
ด
รสมั
นจากกะทิ
ถั่
ว เป็
นต้
น
เนื้
อสั
ตว์
แต่
ละชนิ
ดมี
วิ
ธี
การเตรี
ยมและการใช้
เครื่
องเทศที่
แตกต่
างกั
น
ซึ่
งล้
วนเป็
นภู
มิ
ปั
ญญาของไทยมาตั้
งแต่
โบราณ เช่
น เนื
้
อสั
ตว์
ป่
า (เช่
น
งู
หนู
) จะมี
กลิ่
นสาบ ต้
องใช้
เครื่
องเทศ (เช่
น ยี่
หร่
า) มาดั
บกลิ่
น เนื้
อวั
ว
ใช้
ลู
กจั
นทน์
เทศมาหมั
ก เป็
นต้
น
อาหารในราชส�
ำนั
กจะปรุ
งด้
วยความพิ
ถี
พิ
ถั
นและตั้
งใจ จั
ดเสิ
ร์
ฟ
อย่
างสวยงาม เนื่
องจากคนไทยเชื่
อว่
ากษั
ตริ
ย์
เป็
นสมมติ
เทพ ส�
ำหรั
บ
ประเทศไทยไม่
มี
อาหารในวั
ด เนื่
องจากพระสงฆ์
ไม่
สามารถปรุ
งและ
ประกอบอาหารเองได้
แต่
ชาวบ้
านจะจั
ดอาหารมาถวายให้
ที่
วั
ด
สาเหตุ
ที่
ท�
ำให้
อาหารไทยเป็
นที่
ยอมรั
บในระดั
บสากล ได้
แก่
เครื่
องปรุ
งมี
ความหลากหลาย วิ
ธี
การปรุ
งมี
ความหลากหลาย เครื่
องเทศ
หลากหลายชนิ
ดท�
ำให้
รสชาติ
มี
ความแตกต่
าง อาหารไทยเป็
นประโยชน์
ต่
อสุ
ขภาพ มี
การจั
ดเสิ
ร์
ฟที่
สวยงามซึ่
งได้
รั
บอิ
ทธิ
พลจากอาหารใน
ราชส�
ำนั
ก อาหารไทยอยู
่
ในประเพณี
และพิ
ธี
กรรมต่
างๆ ตลอดจนการที่
ภาครั
ฐบาลและเอกชนให้
ความสนใจในการอนุ
รั
กษ์
อาหารไทย
การเข้
าร่
วมประชุ
มในครั้
งนี้
ก่
อให้
เกิ
ดประโยชน์
ใน 3 มิ
ติ
คื
อ 1)
ประโยชน์
ที่
เกิ
ดขึ้
นกั
บตนเองได้
แบ่
งปั
นประสบการณ์
การท�
ำวิ
จั
ยของไทย
เกิ
ดความก้
าวหน้
าทางวิ
ชาการ โดยเกิ
ดการต่
อยอดทางความคิ
ดจาก
นั
กวิ
ชาการและผู
้
เชี่
ยวชาญ 2) ประโยชน์
ที่
เกิ
ดขึ้
นต่
อมหาวิ
ทยาลั
ย
เกษตรศาสตร์
เป็
นการสร้
างเครื
อข่
ายน�
ำไปสู
่
ความร่
วมมื
อต่
างๆในอนาคต
3) ประโยชน์
ต่
อประเทศ จะเห็
นได้
ว่
าไทยได้
รั
บการยอมรั
บด้
านอาหาร
will beput onwarm rice, andmanymoreactivities that bring the fun
andgood timeback into foodmakingandeatingwith relatives.
As the compound islands that the Japan is, with
mountains in the large portion of landmass encircled by
oceans, where north cold wind collides with warm air from
thesouth, Japan isblessedwitharraysof deep-oceanfishes
and products from the seas, making raw seafood (another
influence fromChina) very popular among thepopulations.
In2015, anew legislationwith regards to foodwasenactedby the
government, and activities to promote local food of each region were
organized. InNaka district, for example, childrenwere encouraged to try and taste their local
foodbyadding local food intoschools’ lunchmenus, aswell as introduce them tomanydifferent
rawmaterials and cookingmethod with the issue of food safety inmind. Even private sector
saw the importance of this issue and has produced food-related personnel with expertise on
culinary culture to helppreserving Japanese traditional food culture.